Ωδή στον Κιμπάρη.

Μια ωδή αφιερωμένη στον έναν και μοναδικό κιμπάρη εν Ελλάδι, στον Αξιοπρεπή Άνθρωπο με δύο άλφα κεφαλαία, στον ντόμπρο και γενναιόδωρο, γαλαντόμο και ευγενή Σωκράτη Κόκκαλη που κάνει δήλα και ορατά τα πάντα, αλλά και τα πάντα ορά. Μια ωδή στον Σωκράτη. 

Στίχοι και μουσική: συμφωνική ορχήστρα ΘΥΡΑΣ 7

Μελοποίηση στίχων: ΠΕΦΟ

“ Θά 'ρθεις σαν αστραπή, θά'χει η χώρα γιορτή
θάλασσα γη και ουρανός στο δικό σου φως....

....Θα ντυθώ στα λευκά,
να σ' αγγίξω ξανά!
Φως εσύ και καρδιά μου εγώ
πόσο σ' αγαπώ!

Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεί Βοήθει, έλεος, έλεος Επουράνιε Θεέ Σωκράτη Κόκκαλη υιέ του μεγαλοιατρού-χειρουργού Πέτρου Κόκκαλη,
Γεώργιος Λούβαρης το ένα και μοναδικό πιράνχας, Νίκος Γουλανδρής ο πρωτομάστορας Παλαιολόγος, έλεω Θεού Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων.

Στην πύλη του αγίου Ρωμανού, καβαλικά την φάρα του την ασπροποδαράτην.Τέσσερα Βήτα, έλεος, έλεος, Μαρμαράς, Βόσπορος και Μαύρη Τρίτη!
Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, Εάλω ή πόλη, Εάλω η πόλη
Βασιλεύουσα, πύλη χρυσή κι ο πορφυρογέννητος στην κόκκινη μηλιά.

Η πόλη ήταν το σπαθί, η πόλη το κοντάρι, η πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης!
Σώπασε Κυρά Δέσποινα Παπαδοπούλου και μην πολυδακρύζεις,
στης Χούντας του Ουέμπλευ με τανκς και με στρατηγούς επήγαν!

Στην πύλη του αγίου Ρωμανού
έφυγες για αλλού,
κι άγγελος θα σε φέρει εδώ
στον σωστό καιρό!
Μες την Άγια Σοφιά
θα βρεθούμε ξανά λειτουργία μελλοντική
οι Έλληνες μαζί!”