Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Συνοικία το ΑΕΚ.

Στα βάθη της Καππαδοκίας κάπου στην μέση της Ανατολής ανάμεσα στην Καισαρεία και στον Ευφράτη Ποταμό, δύο αδέλφια προσπαθούν να βγάλουν τα προς το ζήν υπό αντίξοες συνθήκες. Αυτή είναι η ιστορία του Σταύρου Αδαμίδη και Βασίλη Δημητρίαδη στην ταινία της Κωλό-mbia πίξερ και σε σκηνοθεσία Μάρθας Βούρτση, Συνοικία το ΑΕΚ. Μία ταινία ορόσημο για την αγάπη, για την φιλία, για τα όνειρα αλλά κυρίως για την κλάψα.  

Το σενάριο της ταινίας:
Ο Σταύρος Αδαμίδης και ο Βασίλης Δημητριάδης (ή Μπίλαρος κατά το δοκούν) είναι ορφανά και τα δυό τους από μικρή ηλικία. Δεν πτοούνται, όμως, και έχουν φιλοδοξίες για πολλά απατηλά όνειρα: να σπουδάσουν, να μορφωθούν, να γίνουνε μεγάλοι, τρανοί και διακεκριμένοι επιστήμοναι. Και κάποτε, ίσως, αν πάνε όλα καλά, πρώτα ο θεός, ο θεός ναν καλά, να αποκτήσουν την δικιά τους ποδοσφαιρική ομάδα.

Τις μέρες τους τις περνάνε γυαλίζοντας παπούτσια σαν λούστροι στις φτωχογειτονιές του Εύξεινου Πόντου.  Με μοναδικά εφόδια την αγάπη τους για το ποδόσφαιρο και το κασελάκι του λουστράκου, ξεκινάνε να κατακτήσουν τη ζωή. Έχοντας περάσει μια γεμάτη κακουχίες Οδύσσεια στην Αμερική και στον Καναδά, επιστρέφουν στην μαμά πατρίδα με αρκετές αιματηρές οικονομίες όπου και καταφέρνουν να αγοράσουν την ποδοσφαιρική ομάδα της Πέρα Κλουμπ, ή αλλιώς Συνοικία το ΑΕΚ. Πλέον, ο Σταύρος και ο Βασίλης πραγματοποίησαν το όνειρο τους. Αλλά, όπως έμαθαν στο Αmerica, sky's the limit! Ήρθε η στιγμή να δουν αν μπορούν να τα βάλουν με τα big boys.



Ο Κοκκαλάρας Σωκράτης σε στιγμές περισυλλογής.

Συχνά πυκνά, η μοίρα παίζει άσχημα παιχνίδια. Παράλληλα ιντερλούδια, υπό το φώς του πεπρωμένου, φέρνουν στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου την ομάδα Συνοικία το ΑΕΚ με αυτή της ομάδας του Κοκκαλάρα, Oλυμπιακάρα.

Ο Σταύρος Αδαμίδης και ο Βασίλης Δημητριάδης have come a long way! Πλέον δεν είναι ταπεινοί. Έχουν αποκτήσει μία περίσσια αλαζονεία και έπαρση που συνοδεύεται από ασέβεια προς τους γύρω τους. Παραμονές του αγώνος με την Ολυμπιακάρα, ο Σταύρος Αδαμίδης και ο Βασίλης Δημητριάδης σε μια στιγμή οπαδοφροσύνης αφηνιάζουν και μπροστά στα έκπληκτα μάτια μικρών παιδιών στο Πάρκο της Κωνσταντινούπολης, σκούζουν σας άλλες Λουκίες: Γαμ***** την Ολυμπιακάρα!

Aκούγοντας αυτές τις ύβρεις, οι σύμβουλοι του Σωκράτης Κοκκαλάρα δεν ήξεραν τι να κάνουν. Φοβήθηκαν ότι άν το μάθαινε αυτό ο Βασιλιάς των Σοφών, θα αντιδρούσε σπασμωδικά. Προς έκπληξη τους, όμως, παρέμεινε αγέρωχος. Οι σύμβουλοι του τον ρώτησαν αν θα επιθυμούσε να εκφράσει επισήμως την δυσαρέσκεια του ως προς τις ύβρεις αυτές των παραγόντων της Συνοικίας το ΑΕΚ. "Κότες", φώναξε ο Κοκκαλάρας. σπάζοντας έτσι την σιωπή του. "Είναι κότες και πελάτες μου!" βρόντηξε ξανά και κατευθύνθηκε προς το ιδιαίτερο δωμάτιο του.

Την σωτήρια ημέρα 20 Μαρτίου και το σωτήριο έτος 2011, η Ολυμπιακάρα κατεβαίνει στο γήπεδο ψυχωμένη να αποδείξει το ποιος είναι του αφεντικό. Ή στην Αγγλιστί: "Who's the Boss?". To τέλος του αγώνα βρίσκει την Ολυμπιακάρα να συνθλίβει βιάζοντας ασυστόλως και επανελειμένως την ομάδα Συνοικία το ΑΕΚ, με το επιβλητικό σκορ του 6-0. Οι παιχταράδες της αναμέτρησης:

- Da Pipa, 2'
- Tάκης Τσουκαλάς, 6'
- Θύρα 7, 20'
- Λαός του Ολυμπιακού, 61'
- Νταϊφάς, 68'
- Οπαδοί του Ολυμπιακού, 71'

Πονεμένοι και κατατρεγμένοι από τις άδικες και δίκαιες κατάρες συν τις δέκα πληγές του Φαραώ και του Χανουμορεμπίν,  η ταινία φτάνει στο τέλος της δείχοντας τον Βασίλη Δημητριάδη και τον Σταύρο Αδαμίδη να επιστρέφουν στα βάθη της Καππαδοκίας. Εκεί ανασυντάσουν τις δυνάμεις τους για νέες κλάψες από τον νέο χρόνο.
                    
         Κωλόmbia πιξερς πραουντλυ πρεσέντς
    Συνοικία Το Αεκ


TRIVIA:
H ταινία απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και πήρε το Χρυσό Δάκρυ (Golden Tear Award) στο Tearful Festival της Μέσης Ανατολής κερδίζοντας 6 αστέρια από διεθνείς και αναγνωρισμένους κριτικούς.

ΕΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
1969

ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
6 λεπτά.

2 σχόλια: